گزیدهٔ غزل ۳۵۴
باد مشک ازسر زلفش بوزید ای بلبل
بوستان را خبری ده که صبا می آید
عاشقان را بگه رفتن و باز آمدنش
دل ز جامی رو دو باز به جا میآید
ما به نظارهٔ آن ماه چنان مستغرق
که همه خلق به نظارهٔ ما می آید