گزیدهٔ غزل ۳۰۹
جماعتی که ز هم صحبتان جدا باشند
چگونه با خرد دو صبر آشنا باشند
هلاکت من بیچاره از کسانی پرس
که چند گه زعزیزان خود جدا باشند
دلا ز کردهٔ خود سوختی نمیگفتم
که خوب رویان البته بیوفا باشند