گزیدهٔ غزل ۲۰۷
در زلف بتان پیچ ای دل
کاین رشته سر دراز دارد
بیچاره کسی که بر درتو
یک سینه و صد نیاز دارد
نی نی غلطم خوش آنکه یاری
عاشق کش و دلنواز دارد