رباعی ۱۴۰

خیام / ترانه‌های خیام (صادق هدایت) / دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]

خیام، اگر ز باده مستی، خوش باش؛
با لاله‌رخی اگر نشستی، خوش باش؛
چون عاقبتِ کار جهان نیستی است،
انگار که نیستی، چو هستی خوش باش.