رباعی ۱۳۹

خیام / ترانه‌های خیام (صادق هدایت) / دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]

لب بر لب کوزه بردم از غایت آز،
تا زو طلبم واسطهٔ عمرِ دراز،
لب بر لب من نهاد و می‌گفت به راز:
می خور، که بدین جهان نمی‌آیی باز!