رباعی ۱۲۸

خیام / ترانه‌های خیام (صادق هدایت) / دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]

* از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی،
اوراقِ وجودِ ما همی‌گردد طی؛
می خور، مخور اندوه، که گفته‌است حکیم:
غم‌های جهان چو زَهر و تِریاقش می.