رباعی ۹۹

خیام / ترانه‌های خیام (صادق هدایت) / هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴]

* من ظاهرِ نیستی و هستی دانم،
من باطنِ هر فراز و پستی دانم؛
با این‌همه از دانشِ خود شَرْمَم باد،
گر مرتبه‌ای وَرایِ مستی دانم.