رباعی ۹۶

خیام / ترانه‌های خیام (صادق هدایت) / هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴]

* جُز راهِ قَلَندرانِ میخانه مپوی،
جز باده و جز سِماع و جز یار مجوی؛
بر کَفْ قَدَحِ باده و بر دوشْ سبو،
می نوش کن ای نگار و بیهوده مگوی.