رباعی شمارهٔ ۳۲

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

از فیض خیالت چمن سینه شکفت
از دیدن رویت گل آئینه شکفت
چون صبح لب از خندهٔ جاوید نبست
هر گل که ز باغ دل بی‌کینه شکفت