رباعی شمارهٔ ۳۰۶

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

گفتم پس از آن روز وصال ای دلخواه
شب‌های فراقت چه دراز آمد آه
گفتا شب را در این درازی چه گناه
شب روز وصال است که گردیده سیاه