رباعی شمارهٔ ۲۴۷

خاقانی / دیوان اشعار / رباعیات

هر روز در آب دیده‌اش می‌یابم
شد ز آتش و آب صبر برده خوابم
هرچند که بر آتش عشقت آبم
در عشق چو آب پاک و آتش نابم