رباعی شمارهٔ ۹

عراقی / دیوان اشعار / رباعیات

از بادهٔ عشق شد مگر گوهر ما؟
آمد به فغان ز دست ما ساغر ما
از بسکه همی خوریم می را بر می
ما درسر می شدیم و می در سر ما