رباعی شمارهٔ ۱۲۶

عراقی / دیوان اشعار / رباعیات

ای دل، پس زنجیر تو دیوانه نشین
در دامن درد خویش مردانه نشین
ز آمد شد بیهوده تو خود را پی کن
معشوق چو خانگی است در خانه نشین