شمارهٔ ۲۰

عطار / مختارنامه / باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی

زانگه که بقا روی نمودست مرا
هر لحظه تحیری فزودست مرا
از بود و نبود من چه سودست مرا
چون میبندانم که چه بودست مرا