شمارهٔ ۷

عطار / مختارنامه / باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا

گر اول کار، آتش افزون گردد
خاکستر بین که آخرش چون گردد
اوّل تن تو چو دل شود غرّه مباش
کاخر بینی کان همه دل خون گردد