شمارهٔ ۳

عطار / مختارنامه / باب هفتم: در بیان آنکه آنچه نه قدم است همه محو عدم است

در سایهٔ فقر صد جهان، وانهمه هیچ
امّید کمال و بیمِ نقصان همه هیچ
بر برف توان بُرد پی یک یک چیز
اما چو بتافت آفتاب آن همه هیچ