شمارهٔ ۴

عطار / مختارنامه / باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

دل گفت که ما چو قطرهای مسکینیم
در عمر کجا کنار دریا بینیم
آن قطره که این گفت، چو در دریا رفت
فریاد برآورد که ما خود اینیم