شمارهٔ ۲۷

عطار / مختارنامه / باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

المنة للّه که نیم هر نفسی
مشغول، چو خلقِ بیخبر، در هوسی
گر خصم شود هر دو جهانم ندهم
با «دانمِ» خود «ندانمِ» هیچ کسی