شمارهٔ ۲۴

عطار / مختارنامه / باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

چون من نه منم چه جان و تن باشم و بس
کان اولیتر که خویشتن باشم و بس
تا کی ز نبود و بود، چون در دو جهان
گر باشم وگرنه، همه من باشم و بس