شمارهٔ ۵

عطار / مختارنامه / باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید

با خویش همیشه عشقِ خود میبازیم
وز خویشتن و جمالِ خود مینازیم
از خویش چو هیچ کس دگر نیست پدید
یک لحظه به هیچ کس نمیپردازیم