شمارهٔ ۹۲

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

شمعی که به یک دو شب فرو میگذرد
گه سوخته گه کشته به کو میگذرد
در خندهٔ بی فایدهٔ او منگر
بنگر چه بلا بر سرِ او میگذرد