شمارهٔ ۵۷

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

تا تو به بلای عشق تن در ندهی
هرگز نرسی به وصل آن سروسهی
میسوز چو شمع و صبر میکن در سوز
آخر چو بسوزی برهی یانرهی