شمارهٔ ۴۹

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

چون صبح به خنده یک نفس خرسندم
چون ابر به گریه نیست کس مانندم
با خنده و گریهٔ کسم کاری نیست
بر خود گریم چو شمع و برخود خندم