شمارهٔ ۴۷

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

پیوسته ز عشق جان و تن میسوزم
در درد فراق خویشتن میسوزم
من خام طمع به صد هزاران زاری
چون شمع میان پیرهن میسوزم