شمارهٔ ۳۹

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

گفتی چه کنم تا شب من گردد روز
وز نورِ سوادِ فقر گردم فیروز
یک شمع اندیش هر دو عالم وانگه
گر آتشِ عشق داری آن شمع بسوز