شمارهٔ ۱۱۰

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

ای شمعِ جهان فروز! در هر نفسی
از پرتو تو بسوخت پروانه بسی
این گرمْ دماغی از کجا آوردی
کس گرمْ دماغ تر ندید از تو کسی