شمارهٔ ۱

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

بس آب که بگذشته ز سر از تو مراست
بس آتش و خون که در جگر از تو مراست
در عشق تو یکتا صفتم لیک چو شمع
در هر تویی سوز دگر از تو مراست