شمارهٔ ۴۴

عطار / مختارنامه / باب چهل و ششم: در معانیی که تعلّق به صبح دارد

گر زلفِ بتم نیی تو ای شب بسر آی
تا کی ز درازی تو کوتاهتر آی
وی صبح اگر از دل کُهْ میندمی
یعنی که ز سنگ آخر از پرده برآی