شمارهٔ ۱۹

عطار / مختارنامه / باب چهل و ششم: در معانیی که تعلّق به صبح دارد

ای صبح دمی به خنده بگشای لبی
تا باز رهم من از چنین تیره شبی
چون از خورشید در دل آتش داری
گر درگیرد دَمِ تو نَبْوَد عجبی