شمارهٔ ۱۱

عطار / مختارنامه / باب چهل و ششم: در معانیی که تعلّق به صبح دارد

آوازِ خروس صبح در سمع افتاد
آتش ز فروغ باده در شمع افتاد
برخیز و صبوح کن که چون ابرِ بهار
از خندهٔ صبح گریه بر جمع افتاد