شمارهٔ ۵۰

عطار / مختارنامه / باب چهل و پنجم: در معانیی که تعلق به گل دارد

با گل گفتم: چو چشم آن میدارم
کز خندهٔ تو گشاده گردد کارم
گل گفت: چو ابر گرید آید زارم
کز خندیدن ریختن آرد بارم