شمارهٔ ۲

عطار / مختارنامه / باب چهل و پنجم: در معانیی که تعلق به گل دارد

گل بین که به غنج و ناز خواهد خندید
بر عالم پر مجاز خواهد خندید
صد دیده بباید که بر او گرید زار
آندم که زغنچه باز خواهد خندید