شمارهٔ ۵

عطار / مختارنامه / باب چهل و دوم: در صفت دردمندی عاشق

گاه از غم تو مست و خرابم بینی
گه چون شمعی در تب و تابم بینی
دوشم دیدی به خواب جان رفته ز دست
امروز چو جان رفت چه خوابم بینی