شمارهٔ ۳

عطار / مختارنامه / باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق

بر خاکِ درت پای در آتش بودن
خوشتر بودم کز دگری خوش بودن
گفتی: «ستمم مکش!» خوشم میآید
از چون تو سمن بری ستم کش بودن