شمارهٔ ۷

عطار / مختارنامه / باب چهارم: در معانی که تعلّق به توحید دارد

هر چیز که هست در دو عالم کم و بیش
از جلوهگری نور اوست ای درویش!
تا جلوه همی کند همه جلوهٔ اوست
چون جلوه کند ترک، نماند پس وپیش