شمارهٔ ۵۸

عطار / مختارنامه / باب چهارم: در معانی که تعلّق به توحید دارد

چون بحر شدی گهر میانِ جان دار
تلخست دهانت ز شکر هیچ مپرس
پس چون دریا، گوهرِ خود پنهان دار
او بود دونده و دگر هیچ مپرس