شمارهٔ ۶

عطار / مختارنامه / باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق

بنگر که دلم چه گونه مظلوم نمود
گر زلف تو در وجود معدوم نمود
گر زلف ترا حال پریشانی داشت
از رستهٔ دندان تو منظوم نمود