شمارهٔ ۳

عطار / مختارنامه / باب سی و ششم: در صفت چشم و ابروی معشوق

چشمِ سیهت که فتنهٔ آفاق است
جانم ز میان جان بدو مشتاق است
و ابروی تو ریخت آب رویم بر خاک
کابروی تو پیوسته به خوبی طاق است