شمارهٔ ۵۸

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

دل در سر زلف چون توحسن افروزی
چون شمع دمی نمیزید بی سوزی
برکش سر زلفت که بلایی است سیاه
ترسم که به گرد تو درآید روزی