شمارهٔ ۱۴

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

ای گم شده درحسنِ تو هر دیدهوری
گوئی که ز حسنِ خود نداری خبری
خلقی به نظارهٔ تو میبینم مست
تو از چه نظاره میکنی در دگری