شمارهٔ ۱۷

عطار / مختارنامه / باب سی‏ام: در فراغت نمودن از معشوق

جان در غمت از خانه به کوی افتادهست
بر بوی تو در رهی چو موی افتادهست
من در طلب تو و تو ازمن فارغ
این کار عظیم پشت و روی افتادهست