شمارهٔ ۷

عطار / مختارنامه / باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق

من این دل بسته را کجا خواهم برد
ور صاف مرا نیست کجا خواهم دُرد
گر نوش کنم هزار دریا هر روز
حقا که ز دَردِ تشنگی خواهم مرد