شمارهٔ ۱۳

عطار / مختارنامه / باب بیست و هشتم: در امیدواری نمودن

روزی که ز خود شوی توناچیز آخر
توحید رهاندت ز تمییز آخر
بسیار کشیدیم و دگر در پیشست
آری،‌جانا! بگذرد این نیز آخر