شمارهٔ ۸

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

تا خرقهٔ سروری ز سر بفکندیم
خود را ز نظر چو خاک در بفکندیم
هر چند زلاف،‌تیغ بر میغ زدیم
امروز ز عجز خود، سپر بفکندیم