شمارهٔ ۳۹

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

جانا زغمت بسوختی جان، ما را
نه کفر گذاشتی نه ایمان، ما را
چون دانستی که نیست درمان، ما را
سر در دادی بدین بیابان، ما را