شمارهٔ ۳

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

هر چیز تو را همی جمالی دگر است
در هر ورقِ حُسن تو حالی دگر است
هرناقص را از تو کمالی دگر است
مر عاشق را از تو وصالی دگر است