شمارهٔ ۲۷

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

ای دل! تو چو مردان به رهِ پرخطری
زان درویشی که از خطر بی خبری
بسیار برفتی نرسیدی جایی
وین نادرهتر که همچنان در سفری