شمارهٔ ۵

عطار / مختارنامه / باب بیست و ششم: در صفت گریستن

شب نیست که خون از دل غمناک نریخت
روزی نه که آب روی من پاک نریخت
یک شربت آب خوش نخوردم همه عمر
تا باز ز راه دیده بر خاک نریخت