شمارهٔ ۳۷

عطار / مختارنامه / باب بیست و ششم: در صفت گریستن

از گریهٔ خود بسی نکویی دارم
وز گوهر اشک هر چه گویی دارم
گلگونِ سرشک من چنان گرم رو است
کز گرم رویش سرخ رویی دارم