شمارهٔ ۱۷

عطار / مختارنامه / باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان

ای نور رخت خاک سیه بگرفته
وز مرگ توآفتاب و مَه بگرفته
وین عالم چون عجوزهٔ فانی را
از آرزوی تو دردِ زَه بگرفته